Bloedwaarden:onbekend
Medicijnen:
1 x Pantoprazol
2 x Prednison 2,5 mg
Het voelt zwaar om thuis te zijn, nee, ik voel me zwaar, thuis. Alsof ik een rugtas met lood op mijn rug heb - ik beweeg heel langzaam en alles kost zoveel moeite. Ik wil zoveel, maar het gaat zo moeilijk. Ik ben erg gefocust op opruimen; ik wil al mijn oude spullen bij elkaar zoeken en verkopen op Koninginnedag volgend jaar - het wordt nu al bijna een obsessie, ik heb al twee dozen vol.
Verder lig ik veel op de bank, en probeer ik wat meer achter de computer te zitten. Het kost moeite rechtop te blijven.
Verder heb ik geestelijk duidelijk nog wat te verwerken - ik ben zo ziek geweest, zo onvoorstelbaar ziek. De dood is nog nooit zo dichtbij geweest, en ik heb 'm ook nooit eerder als serieuze optie overwogen. Ik heb nog nooit zoveel van mijn autonomie moeten inleveren, nog nooit zoveel uit handen moeten geven. En nu voel ik me echt stuk - kapot, gebroken, alsof het laatste stukje ik stukgeknepen is. Ik geloof niet dat ik te dramatisch ben - het voelt echt zo. En wat ik nu weer op moet bouwen om de laatste kuur te kunnen doen - ik weet niet of ik het aankan ook dat weer af te laten breken. Was alles maar voorbij.
Laat mij maar lekker aan Koninginnedag denken.
8 opmerkingen:
Lieve Fret
Ik heb vreselijk met je te doen, als ik dit zo allemaal lees. Misschien is het wel goed voor je om voorzichtig dingen op te ruimen, wie weet ruimt het ook op in je hoofd en kun je weer een beetje de Fret worden van voor het ziek zijn. Doe een beetje rustig aan en neem de tijd om weer wat aan te sterken.
We denken veel aan je. Buiten spelen met de knikkers is nog te koud, maar met Koninginnedag kan het heel mooi weer zijn en kun je vast ook weer lekker buiten spelen.
Liefs en een dikke knuffel vanuit Nijker
Hey lekr ding
Super dat je weer thuis bent, klote hoe je je voelt, maar ook wel logisch na wat je hebt doorstaan...
Wel goed dat je alweer vooruit kijkt (Zit er nog wat boeiends voor mij in die doos? :p)
Hé lieve zus,
Zó blij voor jou en Marius dat je thuis bent. Van de week proberen je wat op te vrolijken. Enne...beloofd van de nagels hoor.
Ik hou zo veel van je lief Fretje,
Hou je nog even vol?
Zoentje, Mar
Lief zusje,
Tot zo...
Kus op je voorhoofd,
x
Kop op Prinsesje!
Goed dat je al aan het ruimen bent voor volgend jaar, en misschien werkt het ook wel zo; opgeruimde spullen geeft een opgeruimd hoofd......
Alle goeds hier vanuit Bommel!!!
Groeten Annet
Hey wijffie,
misschien weet je helemaal niet wie ik ben.. en dat maakt ook verder niet uit.
Maar ik wil je heel veel liefde, kracht en licht toewensen om door deze zware rottijd heen te komen..
Je bent zo'n sterke persoonlijkheid, en ik weet zeker dat je je hier ook weer doorheen zal slaan. Daar heb jij zeer zeker de kracht wel voor.
Ik hoorde vanmorgen van je zus(marjan) hoe of wat, ik wist niet eens dat jullie zusjes zijn hihi.
Meissie ik hoop dat je snel weer in je eigen kracht zal komen, en dat we je weer gezellig langs zien lopen op het werk.
Dikke knuffel, ja sorry maar ik ben een knuffelbeer ;-)
Diana ( felicitas )
Wij denken oranje vlaggetjes, toeters, bellen, confettie, bitter, vla en haarlak;
als 't maar oranje is.
Wij hebben ook net onze buren verordend tot het leegsjouwen van de fietsenschuur, kom maar op met de zooi!
(misschien wil je ook een pc kwijt??)
Dikke zoenen!
Evje
Lieve Frederique,
Ik hoop dat het een beetje gaat meet je..
Lijkt me ergens ook moeilijk om met thuis geconfronteerd te worden, of eerder.. met een hele andere realiteit die zo los staat van het wereldje die je al die weken in het ziekenhuis om je heen hebt gehad. Gewoon anders, vervreemd en toch eigenlijk zo vertrouwd.. kan het niet goed omschrijven, sorry..
Ik hoop alleen dat het ietsje beter met je gaat nu..
En als jij je "dramatisch" voelt.. dan heb je alle recht om dat zo te schrijven.
Ik zie ernaar uit om weer een blogje van je te lezen..
..tot snel !
Liefs en een knuffel,
xxx Patricia
Een reactie posten