Een dag naar de maan

Bloedwaarden:
Rood: 4.2 > transfusie
Wit: 1.6
Plaatjes: 7 > transfusie

Medicijnen:
1 x Pantoprazol
1 x Furosemide

Andere zaken:
1 zakje bloedplaatjes
2 zakjes rode bloedcellen


Natuurlijk moesten we vanochtend weer halsoverkop naar het ziekenhuis - dan had dokter K. wellicht nog tijd voor me. Ik baalde al voldoende, en toen ik ook nog bloed moest laten prikken - en dus nog een half uur langer moest wachten - werd ik echt link. Toen we rustig koffie waren gaan drinken, waren we eigenlijk vrij snel aan de beurt, dus ik kalmeerde al weer wat. Dokter K. bleek niet doof voor mijn smeekbeden, en ik kreeg zonder zeuren een receptje mee. Er moest dus ook slecht nieuws zijn - en inderdaad. Mijn bloedplaatjes en mijn rode bloedcellen waren te laag, en ik moest voor beiden een transfusie. Vandaag.

Bloedplaatjes zijn supersnel; als ze er eenmaal zijn, loopt een zakje in een kwartier tot een half uur door. Bij rode bloedcellen mag dat helaas niet, ze komen meestal in twee zakjes en per zakje duurt het minstens anderhalf uur. Daar ging dus de hele dag! Ik moest weer naar de tiende verdieping - gelukkig zag de verpleegster dat ik het nogal moeilijk had met in het ziekenhuis zijn en legde ze me op een zaal zonder andere patiënten (dus geen mogelijke zeurbejaarden). Met die vreselijke zwellingen op mijn arm durfde ze zelf geen infuus aan te leggen, daarvoor werd ik naar de Intensive Care gebracht - dat was dan wel weer grappig. Omdat ik er zo zielig uitzag, kreeg ik ook nog een verwarmd IC-dekentje mee voor boven. Daarna was het vooral wachten, eerst tot het bloed kwam en toen tot het erin zat.

Twee keer eten geweigerd - ik heb besloten onder geen voorwaarde meer Leyenburg-ziekenhuisvoer te eten - en om 18:00 uur mocht ik eindelijk weg. Kon ik eindelijk mijn nieuwe pillen gaan uitproberen! Ik ben al wel wat vocht kwijt, maar de zwelling en de pijn blijft nog, dus ik ben bang dat het nog even gaat duren.