dinsdag 27 november 2007

Spijbelzin

Bloedwaarden:
Onbekend

Medicijnen:
1 x Furosemide
3 x Lorazepam 1 mg

Morgen naar Leiden - ik heb inmiddels zoveel tegenzin opgebouwd dat ik bang ben dat ik er naar binnen moet worden gesleept, eventueel met behulp van de nimmer falende tik met de hamer; ik heb helaas om negen uur 's ochtends nog weinig zin me klem te zuipen. Helemaal niet hoeven gaan spreekt me erg aan. Zo heel soms vergeet ik even dat Damocles-gevaarte boven mijn hoofd en lijkt het of opbouw en groei er nu daadwerkelijk toe doen - de realiteit hakt er dan behoorlijk in.

Ik voel me zo dof, er is nog zo weinig dat uitmaakt. Vechten lijkt zo onzinnig veel moeite - ik ben zo moe. Misschien is onredelijk kwaad zijn op Leiden wel goed; toch nog iets van emotie, vechtlust wellicht, ik weet het niet. Bang ben ik niet echt, ik kan me niet voorstellen dat ze me nog meer afnemen, nog meer stukmaken. Of misschien ben ik juist doodsbang - ik weet het niet meer.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Hey Fred,

Had een tijdje je blog niet gelezen, ik ben me al druk aan 't maken met kerstpakketten en als je jouw verhalen dan weer leest, dan denk ik wel 'es waar maken mensen zich soms druk om! peanuts vergeleken bij jouw troubles!
In ieder geval zullen we jou vandaag erg missen en we hopen jou snel weer te zien! sterkte en we denken aan je.

Mark en Annella

Anoniem zei

Sterkte vandaag Fredje

Anoniem zei

Hallo Frederique

Wat een struggle inside. Eigenlijk logisch dat je niet eens meer weet wat je voelt...of soms zelfs....of je wat voelt.
Emoties zijn maar rare dingen. Op momenten dat je ze verwacht zijn ze er niet... en dan ineens....BOEM !

Je Leidse avontuur is staat voor de deur en ik hoop oprecht dat je in die medische fabriek menselijk mag ontmoeten. Medewerkers die nog niet zijn afgestompt van hun tredmolen waarin ze dagelijks hun rondje lopen maar een empatisch vermogen hebben om je enigszins te (proberen) te begrijpen.

Sterkte ermee in de wetenschap of hoop dat je je inzet voor een goed resultaat van je behandeling.

Met vriendelijke glimlach,

Saskia Pontier-Koek
(www.pontier.nl)

Anoniem zei

Lieve Frederique,

Ik hoop dat het een beetje meegevallen is vandaag..
Gun jezelf momenten van 'gedachten op nul' en laat dan alleen even iets moois toe. Al is het iets kleins dat anders zo onbelangrijk lijkt maar je diep van binnen kan ontroeren.

We denken aan je !!!!!

Dikke knuffel Patries