Daar is het verval

Bloedwaarden:
Rood:
Wit:
Plaatjes:

Medicijnen:
1 x Pantoprazol
3 x Amphotericine B 1%
3 x Kamillosan
2 x Norfloxacine 400 mg
4 x Trisporal 100 mg
2 x Rulide 150 mg
4 x Dexamethason
2 x Diclofenac
2 x Loperamide 2 mg
1 x Paracetamol 500 mg


Mijn ogen voelen beter; ze gaan weer open, maar ik moet er niet mee in het licht gaan zitten. Schermen blijven vervelend, dus bloggen blijft een opgave :) Ik was vandaag bang dat ik dit verhaal moest gaan dicteren, want de effecten van de chemo beginnen nu de kop op te steken. Ik ben moe, zo moe dat liggen niet meer helpt, zo moe dat verzetten geen zin heeft omdat er niets is om verzet tegen te leveren, zo moe dat slapen geen verlichting meer biedt. Ik begon het somber in te zien, maar opeens, zonder aanwijsbare reden voel ik me wat beter - snel dit typen dus! Ik heb ook snel even drie rondjes over de afdeling gedrenteld, want elk goede moment moet ten volste benut worden.

Ik kan nog niet bevatten dat dit gevoel gaat blijven, de vermoeidheid die niet
weggaat. Rationeel weet ik het wel, maar ik ben zo bang voor de aftakeling dat ik het emotioneel nog buitensluit. Psychiater M. kwam ook langs vandaag, ze vroeg me of ik hier kan wegdromen, de realiteit kan ontsnappen. Vreemd is dat, dat foute emotionele processen zoals vluchten in een droomwereld nu wel in orde zijn, dat ik er zelfs naar wens oxazepam mag snacken, zolang ik het maar volhou. Ze zei dat ik het goed deed, geestelijk gezien, terwijl ik het fysiek zo moeilijk heb. Dat verbaasde me, voor mij voelt het andersom. Ik wil zo graag naar huis dat ik bijna ontplof!

Er kwam ook nog een hematoloog langs vandaag, dokter A., gewapend met co-assistent (die wel aardig leek). Dokter A. maakt me bang; hij ziet eruit alsof zijn dosis schizofrenie-medicatie aan de magere kant is. Hij heeft me in elk geval - in echte medische termen, dat dan weer wel - nog eens uitgelegd hoe de medische kant van de lumbaalpunctiesoap eruit ziet. Het slaat echt nergens op, logisch gezien in elk geval. Er zijn tweemaal twee testen gedaan, op twee porties hersenvocht, en slechts één van die vier testen is niet uitgesproken negatief (dus zonder aanwezigheid van leukemiecellen). Die test kan echter valse waarden hebben opgeleverd door bloed dat ook aanwezig was. Ze hebben helaas nagelaten toen te testen of mijn bloed vol zat met foute cellen. Prutsers dus!

De artsen hebben nu graag, om hun onzekere gevoel weg te nemen, dat ik over twee weken een vorm van cytarabine in mijn ruggemerg ontvang, die gelijk staat aan tien doses MTX - ik pieker er niet over. Het is niet alsof ik mijn kansen wil vergooien, deze kuren zijn al erg genoeg - ik doe dit niet voor niets. Nog meer schade aan mijn brein wens ik niet, en zeker niet als het niet nodig is. Wat ik wel wil overwegen is een 'kijkoperatie' over twee weken, dus een lumbaalpunctie zonder inspuiten van chemo, om te zien of er iets zit. Ik wil het overwegen - eerst nog een dokter die me dit goed uit kan leggen!