Squeaky clean

Bloedwaarden:
Onbekend

Medicijnen:
Geen

Vanmiddag ging de telefoon - in principe geen ongebruikelijke aangelegenheid, want ik word nog wel eens gebeld :) Het bleek echter dokter S. te zijn. Ik schrok direct, want ik zou de uitslag van de beenmergpunctie immers morgenochtend krijgen; er zou toch niets iets mis zijn gegaan, het zou toch niet over moeten? Gelukkig niet, want, zo stelde dokter S. me gelijk gerust, "Als ik bel, is het goed". Mijn beenmerg is helemaal schoon, geen leukemiecellen te zien, en daarmee ben ik dus helemaal in remissie! Niet dat ik daaraan twijfelde, maar bevestiging kan geen kwaad :)

Het is goed nieuws, want het alternatief is afschuwelijk, maar echt juicherig en danserig voel ik me niet. Ik weet niet precies waarom, behalve dat alles uiteindelijk net zo goed afschuwelijk is. Misschien mag ik hier niet blij om zijn omdat ik dan moet toegeven dat de leukemie en de behandeling invloed hebben op mijn wezen, dat het me uitmaakt wat straks als alles achter de rug is de uitslag is. Door alles op een afstand te houden, kunnen slechte uitslagen en tegenvallers me minder raken, en daarmee ook de positieve dingen. Ofzoiets, wellicht zwets ik :)

Waar deze uitslag op neer komt, is dat de kuur tot nu toe heeft gewerkt; mijn lichaam en mijn leukemie reageren op deze soorten cytostatica. Dat betekent dat de volgende kuur kan beginnen, en dat een stamceltransfusie straks zin heeft. Of er maandag een kamer voor me is, weet dokter S. niet, maar volgende week gaat de volgende lading rommel in elk geval mijn lichaam weer verzieken.