Schouder- en keukenperikelen

Bloedwaarden:
Onbekend

Medicijnen:
2 x Amphotericine B 1%
3 x Kamillosan
2 x Norfloxacine 400 mg
4 x Trisporal 100 mg
2 x Zofran 4cc
1 x Prednisolon 100 mg
2 x Rulide 150 mg
1 x Paracetamol 1 g

Chemo:
2 x Ara-C 1900 mg (cytarabine)

Ik ben heel veel kwijtgeraakt door de chemo - mijn haar, mijn huid, mijn waardigheid en mijn altijd zonnige humeur bijvoorbeeld - maar gelukkig niet alles: ik heb mijn onhandigheid nog! Gisteravond was de verpleegster net geweest om het infuus om te zetten van cytarabine naar spoelwater, ze zou na ongeveer tien minuten terugkomen en daarna zou ik kunnen gaan slapen. Een prima moment om nachtkleding aan te gaan trekken, dus. Ik keek naar mijn schouder, en zag dat één van de pleisters los zat en nam me voor dit zodadelijk aan de zuster te melden, bang als ik ben 's nachts per ongeluk de lijn eruit te trekken. Bij het uittrekken van mijn shirt bleef echter het kraantje aan de infuusdraad hangen achter het klaptafeltje - AUW! Erg pijnlijk, erg lomp, maar op een nieuwe pleister na hoefde er gelukkig niks te gebeuren; vanochtend bleek er nog gewoon bloed uit te komen.

En dan was er nog de uiteindelijke conclusie van de lumbaalpunctiesoap, even tussen neus en lippen door van dokter B. vernomen dat men uiteindelijk heeft besloten dat mijn hersenvocht toch schoon was. Er is dus hoop dat ik nog maar één zo'n ranzige injectie hoef te hebben. En dan stomme ik maar denken dat er sowieso per kuur maar één was afgesproken en dat er dingen als ... oh, noem eens wat ... och ja, ARGUMENTEN nodig zijn om mij van iets anders te overtuigen. Ik ben niet onredelijk, er is mij behoorlijk wat uit te leggen. Als het logisch is, blijft het vervelend, maar ga ik heus wel akkoord. Dokter B. lijkt niet te snappen dat elke seconde dat ik hier ben, een bewuste keuze is, een beroerde keuze, maar wel een keuze waar zij als artsen niets mee te maken hebben. Ik hoef niets, ik moet niets, ik kies ervoor een aantal van hun adviezen op te volgen - zeg dan vooral niet dat ik niet naar huis mag, want daar reageer ik niet zo goed op :) Aangezien ik nou niet bijna jarig ben, heb ik geen goede reden om op een specifieke datum naar huis te willen, maar ik hoop dat Halloween ook telt - liefst eerder natuurlijk. Zo lang, zo lang.

Mijn voedselbon viel helaas tegen - de vlaparade lijkt niet te stuiten (iemand zin in ananasvla?) en hoewel niets á la crème was, was er ook niks lekker. Helaas is een gevulde artisjok geen groente, maar een vleesvervanger. So it's cucumber again... Zowat het enige wat ze wel goed hadden vandaag - op de één of andere manier is mijn middelgrote witte rijst veranderd in een dubbele portie gekookte aardappelen (yuck), kreeg ik ongevraagd drie koppen bouillon, en hadden ze er voor de lol nog wat aardbeienvla bijgedaan. Ik vraag me af of ze lijm hebben gesnoven daar, in de keuken, of gewoon teveel van hun eigen eten hebben geproefd.

Ik heb maar wat noedelsoep gemaakt.