Bloedwaarden:Onbekend
Medicijnen:
Geen
En weer werd mijn zo vredige ochtend - die, in tegenstelling tot wat in het ziekenhuis wordt aangenomen, niet om zeven uur begint, maar rond een uur of twaalf - verstoord door het overgaan van de telefoon. Het was het ziekenhuis, althans een medewerker daarvan, met de blijde boodschap dat er maandag een kamer voor mij vrij wordt gemaakt. Of ik mij op maandagochtend om 9:00 uur wil melden bij de opnamebalie. Totaal overrompeld vroeg ik of het niet wat later kon, maar de ziekenhuismedewerker antwoordde bits dat daarvan geen sprake kon zijn. Ook dat nog.
Maandag dus. Het is anders dan toen ik dacht dat het maandag ging worden, zo definitief dat ik de uren wil tellen die ik nog in vrijheid heb en geen seconde wil verspillen. Dat slaat natuurlijk nergens op, want ik ben al veel langer thuisgeweest dan gepland was. Als ik alles wat ik wilde doen nu nog niet zou hebben gedaan, dan had ik twee weken verspild met niksigheden en dan kan ik me daar nu beter druk om maken - en het waren nu juist de niksigheden die zo prettig zijn. Dus dit weekend doe ik gewoon hetzelfde. Misschien met wat meer alcohol :)
Vandaag verder in de bus gezeten, mijn verjaardagsboekenbonnen over de balk gesmeten en allerhande prulletjes voor thuis en in het ziekenhuis aangeschaft; nu heel veel pijn aan alles en last van chemo-moeheid. Nog even vasthouden aan vrijheid.
2 opmerkingen:
Aftellen? Nee hè gewoon weekenden op z'n Frédériques. Geniet ervan meis. Ik ben op z'n Mitzy's (hmmm) al tijdje op, brood gehaald en zelfs hard gelopen. Dadelijk met dochter naar auditie en natuurlijk heel veel (opruim) klusjes aan het huis. Ik denk aan je en doe mijn weekend. Tot maandag.
Mitzy
Hi..nog even je laatste weekendje thuis. Ga je er dubbel van genieten,zo goed als dat zal gaan?.Ik hoop je dit weekend nog te zien Fretje. Laat me weten of je mn gezelschap/hulp wilt ok?.Miekemeis had t leuk in Berlijn.
Tot snel. liefs, Marrie
Een reactie posten