Een deksel

Bloedwaarden:
Onbekend

Medicijnen:
Geen

Het is buiten soms al behoorlijk koud, en met mijn glimmend kale schedel verlies ik behoorlijk wat warmte. Er moest dus een hoofddeksel komen. In de winkel bleek helaas dat de hoedenmode dit seizoen vooral uit petten met klep en charmante baretten te bestaan. Een pet met een klep gaat me te ver, en een baret op een kaal hoofd oogt erg jaren tachtig. Het duurde dus even voor ik een zwart breisel had gevonden waarmee ik wel naar buiten durf.

Ik voel me afschuwelijk met mijn kale hoofd, maar op de één of andere manier heb ik er ook moeite mee het te bedekken. Alsof ik dan de waarheid niet onder ogen zou durven zien, terwijl ik aan de andere kant niets liever zou willen dan vergeten dat ik geen haar heb. Ik kan ook nooit eens simpel over dingen nadenken :)

Even geen medicijnen meer hoeven slikken is trouwens fantastisch - ik zou er zomaar aan kunnen wennen.