Een heuse stijging

Bloedwaarden:
Rood: 6.5
Wit: 1.0
Plaatjes: 25

Medicijnen:
2 x Norfloxacine 400 mg
4 x Trisporal 100 mg
1 x Neupogen 30
3 x Amoxicilline 750 mg

Vanochtend moest ik naar het ziekenhuis om mijn bloed te laten controleren. Afschuwelijk vroeg natuurlijk, maar we gingen redelijk op tijd weg - de portiektrap gaf echter nog wat problemen. In het ziekenhuis liggen is niet de beste training voor je traploopspieren, en naar beneden bleek een stuk lastiger dan naar boven.

Bij het secretariaat begrepen ze niet precies wat er nou moest gebeuren, en in plaats van mij te vragen of ik enig idee had wat de bedoeling was, werd er overlegd wie er gebeld moest worden om opheldering te krijgen. Toen ik aangaf dat er bloed afgenomen diende te worden en dat dokter S. daarna met mij zou praten, waren ze wel behulpzaam. Ik moest toch nog naar de prikpoli - dus toch nog tussen het besmettelijke gepeupel zitten :) - maar hematologiepatiënten krijgen gelukkig wel voorrang, dus binnen vijf minuten was ik klaar en mochten we in de gang van het secretariaat wachten. Dat is toevallig ook de gang waar de beenmergpuncties worden uitgevoerd, dus een gang met fijne herinneringen. Terwijl we daar zaten werd er ook een bed met een jongen naar binnen gereden, dokter S. en dokter B. waren zijn beulen. Ik hoorde geen gekrijs.

Daarna had dokter S. mijn uitslagen; mijn rode bloedcellen zijn helemaal uit zichzelf gaan stijgen, de witte bloedcellen, met hulp van de hormonen, inmiddels zo hoog dat ik, als ik niet zo'n zeurpiet was geweest, bijna naar huis had gemogen. Mijn bloedplaatjes deden helaas nog niks. Al met al redelijke waarden - ik moet natuurlijk nog steeds geen gekke dingen doen, maar ik hoef iets minder bang te zijn voor infecties.

Sinds vrijdag had ik ook het idee dat mijn ogen raar deden; alsof ik minder scherp kan zien. Vandaag viel het wel mee - ik had voor het eerst mijn lenzen weer in - maar ik heb het toch maar aan dokter S. gevraagd. Het schijnt een normale bijwerking te zijn van de cytarabine die ik heb gekregen, het kan zijn dat mijn gezichtsvermogen de komende tijd met plus of min twee gaat schommelen - het kan elke dag anders zijn. Uiteindelijk trekt het weer weg. Leuk om dit soort dingen van tevoren te horen.

Donderdag mag ik weer komen, wel gewoon op de polikliniek. Waarschijnlijk hoor ik dan wel wanneer ik weer terug moet voor de tweede kuur. Mijn bloed moet eerst nog een fors stuk stijgen. 't Blijft een beetje dubbel - hoe eerder ik weer opgenomen word, hoe eerder ik van alles af ben. Maar nu thuis zijn is ook erg fijn, dus later opgenomen worden heeft ook wel weer wat. Het maakt dus eigenlijk gewoon niet uit :)