Bloedwaarden:Onbekend
Medicijnen:
Geen
Ik kan steeds minder bevatten dat ik binnenkort weer terug moet naar het ziekenhuis. Alles gaat langzamerhand beter; ik voel me beter, mijn huid bladdert minder af, sommig voedsel smaakt bijna normaal en de slijmvliezen in mijn mond zijn al bijna terug. Het enige vervelende - naast die afschuwelijke Nosferatu-achtige schedel die ik in de spiegel zie, maar niets met mijn hoofd te maken lijkt te hebben - is het vervellen van mijn vingers. Weer neem ik me voor dat ik het deze keer in het ziekenhuis anders ga doen, beter, sterker - ik heb geen idee wat ik precies wil.
Blijkbaar heb ik een beeld van hoe een zieke zich dient te gedragen; met klasse en kracht ofzo. Ik wil aan dat beeld voldoen, maar aan de andere kant juist niet, wil ik juist schoppen en schreeuwen dat het zo niet kan. Van allebei een beetje maar, dan. Hopelijk voel ik me straks wat minder inadequaat.
2 opmerkingen:
hee fredje,
Ik vind het zo mooi hoe je alles wat je meemaakt beschrijft.
Geniet nog even van het thuis zijn! Ik schrijf van de week weer!
Dikke kus en knuffel...Natasja
Een kleine raad?: ik zou het niet doen dat van aan iedereen een hoofddeksel vragen, je weet wat er van komen kan hè? Nee ik bedoel niet de luizen, ik bedoel al die praaaaaaaaaaaaachtige leuke neerzetdingen van iedereen met een heel groot hart. Het breisel staat je trouwens helemaal goed, gewoon oké, past bij jou. Hopelijk was je weekend ook een gewoon oké weekend. Welterusten voor straks. Kus, Mitzy
Een reactie posten